będący w ruchu

См. также в других словарях:

• ekliptyka — ż III, CMs. ekliptykayce astr. «wielkie koło na sferze niebieskiej, wzdłuż którego obserwuje się pozorny ruch Słońca, będący odbiciem ruchu rocznego Ziemi dookoła Słońca» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

• kraksa — ż IV, CMs. kraksasie; lm D. kraks pot. «wypadek, w którym pojazd będący w ruchu zostaje uszkodzony lub rozbity; niefortunne lądowanie samolotu» Mieć, spowodować kraksę. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… …   Słownik języka polskiego

• ruchomy — 1. «będący w ruchu, poruszający się» Ruchomy punkt, cel. Ruchoma kra. ∆ Piasek ruchomy «warstwa rozwodnionego, drobnego piasku z niewielką domieszką części ilastych utrudniająca wykonywanie robót ziemnych» ∆ Ruchome piaski «piaski lotne,… …   Słownik języka polskiego

• wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …   Słownik języka polskiego

• ekliptyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ekliptykayce, astr. {{/stl 8}}{{stl 7}} wielki okrąg na sferze niebieskiej, wzdłuż którego obserwuje się pozorny ruch Słońca, będący odbiciem ruchu rocznego Ziemi dookoła Słońca <gr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ruchomy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący w ruchu; ruszający się; ruchliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ruchomy cel. Ruchome światła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• heraklitejski — «będący w duchu filozofii Heraklita z Efezu; płynny, zmienny, pozostający w ciągłym ruchu» Heraklitejska zmienność …   Słownik języka polskiego

• przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …   Słownik języka polskiego

• martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego